ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ ΞΑΝΑΖΕΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΝ ΣΟΥΠΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

 ΕΤΟΙΜΟ ΤΟ ...  TΡΥΠΙΟ  ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Στη δημιουργία ενός μετεκλογικού συνασπισμού μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας «ποντάρει» ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Πειραιά Θεόδωρος Πελαγίδης σε ανάλυσή του που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Brookings. 

«Μέσα σε εννιά μήνες η Ελλάδα έχει προσέλθει στις κάλπες τρεις φορές. Αυτό είναι το πρώτο συμπέρασμα από την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να οδηγήσει τα πράγματα σε εκλογές. «Σίγουρα, είναι ένα στοιχείο που μπορεί να μπει στα βιβλία των ρεκόρ», αναφέρει η ανάλυση που δημοσιεύει το Ινστιτούτου Brookingsm σημειώνοντας πως αυτό το «ρεκόρ» πόρρω απέχει από το να σημαίνει ότι η δημοκρατία λειτουργεί στη χώρα.

«Με το κόμμα του Τσίπρα να έχει ξεμείνει από ιδέες, τα τελευταία γκάλοπ δείχνουν ότι πηγαίνει στήθος με στήθος με τη ΝΔ. Αυτό δεν έχει να κάνει με την αποδοχή των ψηφοφόρων προς το συντηρητικό κόμμα, αλλά είναι αποτέλεσμα της απογοήτευσης που βίωσαν από τις επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Ισως να υπάρχει και μια δόση πικρίας για το αποτέλεσμα που έφερε το κόμμα στις διαπραγματεύσεις για το χρέος», σημειώνεται.

Κατά τον κ. Πελαγίδη, ακόμα και μια ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές δεν πρόκειται να διαφοροποιήσει το μέλλον της χώρας, καθώς και τα δύο μεγάλα κόμματα εμφανίζουν διαφορετικές εκδοχές του ίδιου καθεστώτος: είναι κουρασμένα, διαλυμένα και στερημένα από ιδέες. Το μοναδικό που τα διαφοροποιεί είναι ότι η ΝΔ μπορεί να επαναφέρει μια μορφή κανονικότητας στη μεσαία τάξη. Ωστόσο, το πιο πιθανό σενάριο -κατά τη συγκεκριμένη ανάλυση- είναι ότι τα δύο μεγάλα κόμματα θα συνεργαστούν μετά τις εκλογές.

Φυσικά, αυτά τα νέα δεν θα ακουστούν άσχημα στους δανειστές. Τουναντίον. Αμφότερα τα δύο κόμματα εξουσίας της Ελλάδας είναι αποφασισμένα να εφαρμόσουν το πρόγραμμα και γνωρίζουν πολύ καλά πως αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Η Ελλάδα παρουσιάζεται ως ένα καλό τεστ για την Ευρώπη: είναι το μέρος όπου οι πολιτικές κινήσεις κατά της λιτότητας κουράστηκαν και απέτυχαν. Αυτό, φυσικά, δεν αρέσει καθόλου στους οπαδούς του Podemos – τουλάχιστον επί του παρόντος.

Τα πέντε ζητήματα που θα μας απασχολήσουν από εδώ και πέρα είναι τα εξής:

Κατά 90% θα υπάρξει ένας μεγάλος συνασπισμός μετά τις εκλογές και ο πιθανός είναι αυτός ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία. Αν επικρατήσει η ΝΔ, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να αποφύγει τη συνεργασία για να μη φορτωθεί το πολιτικό κόστος, αλλά ο μοναδικός χαμένος από αυτή την απόφαση θα είναι το ίδιο το κόμμα.

Όποια και αν είναι η σύνθεση της κυβέρβνησης, το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που έχει συμφωνηθεί με τους δανειστείς θα εφαρμοστεί σχεδόν εξ ολοκλήρου. Ο βασικός λόγος είναι ότι η νοοτροπία των ανθρώπων έχει αλλάξει εντελώς μετά τα τραυματικά γεγονότα που συνέβησαν τους επτά μήνες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και οδήγησαν στα capital controls.Οι ηλιόλουστες ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ έχουν τελειώσει. Οι ψηφοφόροι βλέπουν πια ότι το πολιτικό προσωπικό του κόμματος αποτελείται από τα χειρότερα στοιχεία του παλαιού ΠΑΣΟΚ.

Η χώρα χρειάζεται πολιτικές μεταρρυθμίσεις στο εκλογικό σύστημα και στο Σύνταγμα. Μόνο έτσι θα γιατρευτούν οι πληγές της ύφεσης που άνοιξαν στο διάστημα 2010-2015.

Δεν θα πρέπει να επιτραπεί στον Τσίπρα να ξεφύγει από τη νέα κυβέρνηση. Είναι σημαντικό να πάρει την ευθύνη για τη συμφωνία που υπέγραψε. Ποιος ξέρει; Μπορεί, τελικά, να προσφέρει δημιουργικά στην αναδόμηση της Κεντροαριστεράς.

Και η ανάλυση καταλήγει: «Μακροπρόθεσμα, για να επιστρέψει η Ελλάδα στη σταθερότητα και την ανάπτυξη, η άμεση προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η επιστροφή στο δικομματικό σύστημα. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι να προσέλθουν οι ψηφοφόροι στις κάλπες.