«Το plab Β», σε περίπτωση που ο Πούτιν κλείσει τη στρόφιγγα και συμβεί ενεργειακό μπλακ-άουτ, «μας πηγαίνει στο παρελθόν, για παράδειγμα, στην πυρηνική  ενέργεια» εξηγεί η ίδια και υπογραμμίζει πως «η έμφαση θα έπρεπε να είναι σε νέες μορφές ενέργειας». «Πρέπει να δημιουργήσουμε ανεξαρτησία όσον αφορά την παροχή και διανομή ενέργειας, να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τους ξένους παρόχους φυσικού αερίου και ορυκτών καυσίμων» αναφέρει και σχολιάζει την εξαίρεση που πέτυχαν μαζί με την Ισπανία στην τιμή της ενέργειας: «Στην Πορτογαλία δεν είχαμε καμία εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο γιατί όπως είπα δεν υπάρχουν συνδέσεις μεταξύ της υπόλοιπης Ευρώπης και της Ιβηρίας, οι Γάλλοι δε μας αφήνουν να έχουμε συνδέσεις γι’ αυτό το συμβούλιο μας επέτρεψε αυτή την εξαίρεση γιατί είμαστε ένα ενεργητικό νησί, αλλά νομίζω ότι σε κάθε περίπτωση όλες οι χώρες θα πρέπει να παλέψουν για έναν εναλλακτικό τρόπο, για διαφορετικές πηγές ενέργειας». «Νομίζω παίρνουμε μέτρα που στο μέλλον θα τα πληρώσουμε» είπε, σχολιάζοντας τις κυρώσεις της ΕΕ προς τη Ρωσία, με φόντο της εισβολή στην Ουκρανία. Μια ΕΕ που υποκριτικά δηλώνει στήριξη στην Ουκρανία, ενώ σιγοντάρει πολέμους σε χώρες της ανατολής και κλείνει σύνορα σε πρόσφυγες.

Η κατάσταση στην Πορτογαλία θυμίζει σε αρκετά σημεία τη ζωή στην Ελλάδα, όπως περιγράφει η Μ. Ματίας: χαμηλοί μισθοί, οι τιμές είναι υψηλές, πριν από τα μέτρα για την ενέργεια οι άνθρωποι δε μπορούσαν να πληρώσουν ούτε το ρεύμα, ούτε να έχουν πετρέλαιο. «Είναι δύσκολο νομίζω για όλους και στην Πορτογαλία έχουμε ακόμα προβλήματα που μοιάζουν πολύ με τα προβλήματα στην Ελλάδα. Εμείς εξακολουθούμε να πληρώνουμε το τίμημα της Τρόικας, εξακολουθούμε να πληρώνουμε το τίμημα όλης της νομοθεσίας που κατέστρεψε τα δικαιώματα των εργαζομένων και την προστασία των εργαζομένων που δεν τους επέτρεψαν να αυξήσουν τους μισθούς. Μετά τις τεράστιες χρηματοπιστωτικές και οικονομικές κρίσεις με τόσα μέτρα λιτότητας ήρθε η πανδημική κρίση και τώρα ο πόλεμος και είναι σα να μη μπορούμε να πάρουμε μια ανάσα για ένα διάλειμμα. Ποτέ δε βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που να νιώθουμε ότι αρχίζουμε να ανακάμπτουμε, μετά έρχεται κάτι άλλο» λέει.

«Δεν είναι καλοί καιροί για κανέναν» καταλήγει κι επιμένει πως οι χώρες της ΕΕ δεν έχουν κοινή οπτική στη διαχείριση της ενέργειας. «Δεν υπάρχει κοινή ατζέντα, κάθε χώρα έχει τη δική της. Υπάρχει περισσότερος ανταγωνισμός παρά συνεργασία» υπογραμμίζει και σημειώνει πως τελικά οι μόνοι που επωφελούνται είναι οι εταιρείες.

Πηγη: ΤPP ThePressProject