Για το ΠΑΣΟΚ
Έκανε παρέμβαση και στο θέμα της εκλογής προέδρου στο ΠΑΣΟΚ η κ. Κατσέλη, ζητώντας «αντιπαράθεση ιδεών και προτάσεων μέσα στα συλλογικά όργανα με τη συμμετοχή όλων» και «εκλογή νέου Προέδρου του κινήματος από τη βάση», στέλνοντας μήνυμα στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πώς «όσοι αποφασίσουν διαφορετικά θα σηκώσουν στους ώμους μια βαριά ιστορική ευθύνη γιατί διασπώντας το κίνημα, προσβάλουν την ιστορία του και ακυρώνουν την προοπτική του». Συνέδεσε δε τη δική της στάση από τις εσωκομματικές εξελίξεις και εμμέσως από το αν θα υπάρξει διαγραφή της από το κόμμα. Απαντώντας, δε, σε ερώτηση για την επόμενη ημέρα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ είπε «Στεναχωριέμαι γιατί δεν θέλω το ΠΑΣΟΚ να γίνει νεοφιλελεύθερο κόμμα» .
Τα βασικά σημεία της εισήγησης της κ. Κατσέλη, όπως αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα της, έχουν ως εξής:
«Γιατί η Συνέντευξη; Δεδομένου ότι ο Κανονισμός της Βουλής δεν έδινε δυνατότητα αιτιολόγησης της ψήφου και ακόμα επειδή η σιωπή δίνει λαβή σε παρερμηνείες, άλλοτε καλόβουλες, άλλοτε κακόβουλες, θεωρώ αναγκαία τη σημερινή συνέντευξη Τύπου για να απαντήσω σε ερωτήματα τα οποία έχουν γεννηθεί. Γιατί το όχι; Tί μπορούσε να είχε γίνει μέχρι την Κυριακή; Tί πρέπει να γίνει τώρα;
Πριν απαντήσω επιτρέψτε μου να παρατηρήσω ότι επιτέλους πρέπει να καταρριφθεί μια για πάντα η πρωτόγονη και επικίνδυνη αντίληψη ότι οι πολιτικές επιλογές κινούνται μεταξύ άσπρου και μαύρου και ότι η πολιτική γίνεται στη βάση απλουστευτικών, εκβιαστικών διλημμάτων όπως: Αποδοχή του Νέου Μνημονίου ή χρεοκοπία, ψήφιση νομοσχεδίου ή έξοδος από την Ευρωζώνη. Τα διλήμματα είναι πάντα σύνθετα. Οι απαντήσεις απαιτούν πληροφόρηση, τεκμηρίωση, νηφάλιο διάλογο. Αποφάσεις που εκβιάζονται κάτω από καθεστώς πρόκλησης πανικού και τρόμου στην κοινωνία είναι επικίνδυνες αποφάσεις για τη δημοκρατία και δεν προάγουν ούτε το εθνικό ούτε το δημόσιο συμφέρον.
Δυστυχώς , για άλλη μια φορά , η Κυβέρνηση της χώρας ενήργησε με αυτό τον απαράδεκτο τρόπο :
α) Κανένα στοιχείο, καμμία τεκμηρίωση ούτε για τις νομικές επιπτώσεις των συμβάσεων , ούτε για τη βιωσιμότητα του χρέους ούτε για τα αναμενόμενα αποτελέσματα των μέτρων.
β) Ψήφιση του ΝΣ με τη διαδικασία του κατεπείγοντος που σημαίνει μόνο λίγες ώρες συζήτηση στη Βουλή και
γ)Ανεπίτρεπτη εκστρατεία εκφοβισμού και δημιουργίας πανικού : ή ψηφίζουμε "ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ" ή χρεοκοπούμε αύριο. Ένα ανυπόστατο ψευτοδίλημμα. Κι ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο διότι πιστεύω ότι είναι πολύ κρίσιμο.
Η κυβέρνηση και η Τρόικα τρομοκρατούν το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία με τον εκβιασμό ότι το «όχι» στο νέο Μνημόνιο σημαίνει έξοδος από το ευρώ και χρεοκοπία. Στην πραγματικότητα είναι το Νέο Μνημόνιο που εγκυμονεί τέτοιους κινδύνους για τη χώρα .
Και εξηγούμαι: Καταρχήν, δεν υπάρχει καμία διάταξη που να προβλέπει την αποβολή ενός κράτους-μέλους από την Ε.Ε. ή την ΟΝΕ χωρίς τη θέλησή του. Αυτό είναι γνωστό και νομικά τεκμηριωμένο ακόμα και από τις νομικές υπηρεσίες της ΕΚΤ. Κατέθεσα τη σχετική έκθεση στη Βουλή. Ας θάψουμε λοιπόν αυτόν τον μύθο μια για πάντα.
Σχετικά με το δεύτερο επιχείρημα, ότι αν δεν συναινέσουμε στο πακέτο ως έχει δεν θα μπορέσουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, οι δημοσιονομικές συνθήκες έχουν σήμερα βελτιωθεί σε σχέση με το 2010, και για πρώτη φορά εμφανίζεται ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα το δεύτερο εξάμηνο του 2011 στο Τακτικό Προϋπολογισμό, της τάξης των 831 εκ. ευρώ. Αυτό ισχυροποιεί τη διαπραγματευτική μας βάση, ιδιαίτερα όταν μπορούμε να αποδείξουμε ότι το νέο Μνημόνιο χειροτερεύει τις προοπτικές δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Ας μην ξεχνάμε τέλος ότι ακόμα και τώρα μπορεί να επέλθει πιστωτικό γεγονός εάν επαληθευθούν οι προβλέψεις, ότι λόγω του μεγάλου «κουρέματος» η συμμετοχή των ιδιωτών δεν θα είναι η αναμενόμενη και ενεργοποιηθούν οι λεγόμενες ρήτρες συλλογικής δράσης (CAC’s). Κάτι τέτοιο γίνεται πιο πιθανό όσο παρατείνεται η αβεβαιότητα, όσο βαθαίνει η ύφεση στην ελληνική οικονομία και όσο γερμανοί αξιωματούχοι όπως ο κ. Σόιμπλε εξακολουθούν να κάνουν απερίσκεπτες δηλώσεις και να συνεχίζουν τις παρελκυστικές τακτικές τους.
Αν ένα μέρος της γερμανικής ηγεσίας υπό τον υπουργό Οικονομικών έχει όντως αποφασίσει ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ κοστίζει λιγότερο από την παραμονή της, τότε είναι προφανές ότι (αργά ή γρήγορα) οι εχθροπραξίες θα επαναληφθούν με κάποια άλλη αφορμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφενός επειδή αποκλείεται εκ των πραγμάτων να φέρει η Ελλάδα σε πέρας τις νέες υποχρεώσεις που ανέλαβε την περασμένη Κυριακή, άρα οι αφορμές δεν θα λείψουν.
Αφετέρου επειδή η συνεχής επιβάρυνση μιας χώρας με πρόσθετες και παράλογες απαιτήσεις μπορεί εκ των πραγμάτων να την οδηγήσουν αυτοβούλως σε ένα άλμα στο κενό.
Είναι μια στρατηγική «εθελουσίας εξόδου από το ευρώ», η οποία μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρα αποτελεσματική.
Ακόμη περισσότερο που διαθέτει στο εσωτερικό της χώρας μας δύο αντικειμενικούς συμμάχους.
Πρώτον, το «μέτωπο της δραχμής». Οσους δηλαδή επενδύουν ανοιχτά στην πολιτική και οικονομική εκτροπή, όπως ένα μέρος της άκρας Δεξιάς και της άκρας Αριστεράς, διάφορα παρασιτικά επιχειρηματικά και συνδικαλιστικά συμφέροντα, καθώς και ένα τμήμα των μέσων ενημέρωσης που νομίζει ότι το γενικό ναυάγιο θα διασφαλίσει τη δική του επιβίωση ή ανάδειξη.
Δεύτερον, τους «Γερμανοτσολιάδες». Οσους δηλαδή, στις επιχειρήσεις, στον Τύπο ή στην πολιτική, αντιμετωπίζουν το μνημόνιο όχι ως επαχθή δοκιμασία αλλά περίπου ως θεόπεμπτη ευκαιρία για να απαλλαγεί η ελληνική κοινωνία από τις αμαρτίες της. Αυτοί βαφτίζουν το ναυάγιο «σωτηρία», μεγιστοποιούν το κοινωνικό κόστος με μια προκλητική ιδεολογική παιδαγωγική και καθιστούν τόσο δυσβάσταχτη την παραμονή στο ευρώ ώστε μετατρέπουν την έξοδο σε θεμιτή κι ελκυστική επιλογή.
Ποιοι θα αντιταχθούν σε αυτή τη στρατηγική; Δυστυχώς δεν υπάρχει πολύς κόσμος.
Ο κοινωνικός μεσαίος χώρος που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα από την οικονομική συνταγή του μνημονίου και έχει δραματικά αποδυναμωθεί. Η μεσαία τάξη στην Ελλάδα πνέει δυστυχώς τα λοίσθια.
Ο πολιτικός μεσαίος χώρος (το άθροισμα δηλαδή της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς) κλυδωνίζεται σοβαρά - μάρτυρας οι τελευταίες εξελίξεις με την ψηφοφορία στη Βουλή… Ουσιαστικά μόνο η ΝΔ εξακολουθεί να διατηρεί τα δημοσκοπικά χαρακτηριστικά (σχετικά) μεγάλου κόμματος.
Την ίδια στιγμή, οι συντεταγμένοι θεσμοί της Πολιτείας έχουν ουσιαστικά παραλύσει κάτω από το βάρος της ανεπάρκειάς τους, αλλά και ενός άτυπου εμφυλίου που έχουν εξαπολύσει η άκρα Δεξιά και η άκρα Αριστερά.
Υπό αυτές τις συνθήκες οδηγούμαστε στις κρισιμότερες εκλογές της Μεταπολίτευσης. Εκλογές για το ευρώ και την Ευρώπη. Εκλογές που θα κρίνουν όχι το μέλλον μιας κυβέρνησης ή μιας παράταξης αλλά το μέλλον του τόπου.
Διότι αν το μετεκλογικό τοπίο μοιάζει με το σημερινό προεκλογικό, αν οι εκλογές δρομολογήσουν την εκτροπή, αν αναδείξουν τη χώρα ως ακυβέρνητη πολιτεία, τότε ο Σόιμπλε και η παρέα του δεν πρόκειται να χάσουν ξανά την ευκαιρία.
Ακόμη κι αν οι γαλλικές εκλογές που θα πραγματοποιηθούν σχεδόν ταυτοχρόνως με τις ελληνικές (22 Απριλίου) δημιουργήσουν έναν διαφορετικό ευρωπαϊκό συσχετισμό.
Μεστη αναλυση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΥΜΦΩΝΕΙ Ή ΔΙΑΦΩΝΕΙ..
ΑΛΛΑ ΩΣΤΟΣΟ ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ....
ΕΝΩ ΑΝ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΚΑΝΑ ΛΙΓΔΩΜΕΝΟ ΜΑΛΛΙ ΚΑΝΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ, ΚΑΝΑ ΔΡΟΓΑΛΟΜΠΑΛΙΤΗ ΜΕ ΟΛΙΓΟΝ ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΠΑΡΑΔΙΠΛΑ....Ο ΟΧΤΟΣ ΤΩΝ ΥΒΡΕΩΝ ΘΑ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕ...
ΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΑΣ....
ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ...
"ΦΙΛΕ ΔΙΑΛΕΞΕ ΑΛΛΟ ΜΕΣΟ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ, ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ"
ΕΔΩ ΑΔΙΚΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ...
ΕΙΔΕΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ...ΟΙ ΛΑΛΙΣΤΑΤΟΙ....ΜΟΥΓΚΑ?
ΤΙ ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΝ ΕΞ ΑΛΛΟΥ? ΤΑ ΠΕΣ ΟΛΑ....