ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ "ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΑΣΚΟ"

 Η ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Σ' ό,τι αφορά αυτόν καθ’ αυτόν τον νόμο, ένα πράγμα μπορεί να ειπωθεί μετα βεβαιότητος.Αποτελεί ντροπή για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό και μόνον που υπάρχει ένας τέτοιος νόμος ...Αποτελεί απόδειξη ήττας της κοινωνίας μας αυτός ο νόμος και μόνον που συζητιέται. Γιατί; Γιατί, όταν υπάρχει ένας τέτοιος νόμος, σημαίνει ότι έχουμε "ηττηθεί" ως ανθρώπινη κοινωνία. Σημαίνει πως δεν υπάρχει ούτε άνθρωπος ούτε πολιτισμός ...Απλά πράγματα. Είναι σαν να νομοθετεί κάποιος ότι η κάθε μητέρα πρέπει υποχρεωτικά να αγαπάει τα παιδιά της. Είναι σαν να ποινικοποιείς την "άρνηση" της μητέρας να αγαπήσει τα παιδιά της.

...Είναι δυνατόν να συμβεί αυτό; ...Όχι βέβαια. Γιατί; Γιατί, αν υπάρξει ποτέ τέτοια ανάγκη, σημαίνει ότι το ανθρώπινο είδος έχει "μεταλλαχθεί" σε τέτοιον βαθμό, που δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς έξωθεν παρέμβαση ...Σημαίνει ότι βαδίζουμε προς την εξαφάνιση του είδους, εφόσον δεν μπορεί καμία εξωτερική παρέμβαση να υποκαταστήσει τους νόμους της φύσης. Είναι νόμος της φύσης η αγάπη της μητέρας προς το βλαστάρι της. Αν αναγκαστεί κάποιος να θεσμοθετήσει τη μητρική αγάπη, σημαίνει ότι ξεφύγαμε από τη φύση και βαδίζουμε προς τον θάνατο. Με τον ανθρώπινο νόμο κάποιοι μπορούν να προσπαθήσουν —ανεπιτυχώς πάντα— να "σπάσουν" έναν φυσικό νόμο, αλλά όχι να τον υποκαταστήσουν. Αυτό βλέπουμε να συμβαίνει στην περίπτωση του αντιρατσιστικού νόμου.

Ο απλός άνθρωπος —και πόσο μάλλον ο πολιτισμένος— δεν έχει ανάγκη τον νόμο, για να αγαπάει τον συνάνθρωπό του ...Δεν έχει ανάγκη τον νόμο, για να αγαπάει τον κατατρεγμένο συνάνθρωπό του και άρα και τα θύματα των ανθρώπινων θηριωδιών. Ο άνθρωπος από τη φύση του συμπαρίσταται στους ανθρώπους που διώκονται, αδικούνται, πεινάνε ή βασανίζονται. Το ίδιο συμβαίνει και με τους πολιτισμούς που αυτός δημιούργησε. Οι άνθρωποι τούς "ρύθμισαν", ώστε να είναι φιλικοί απέναντι στους δυστυχείς ανθρώπους. Ο άνθρωπος τη δική του αγάπη για τον συνάνθρωπό του την "πέρασε" και στα συστήματά του. Από τα αρχαία χρόνια έχουν "κωδικοποιηθεί" αυτές οι συμπεριφορές. Έχουν περάσει στο DNA των ανθρώπινων πολιτισμών. Οι Αρχαίοι Έλληνες αναγνώριζαν τα δικαιώματα των ικετών ακόμα και σε φονιάδες. Η έννοια της φιλοξενίας είχε περάσει ως ηθικός νόμος μέσα στη θρησκεία τους.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι, για να προσπαθούν οι ισχυροί αυτού του κόσμου τώρα —την τρίτη χιλιετία— να επιβάλουν έναν τέτοιον νόμο, σημαίνει ότι φοβούνται την αντίδραση αυτού του κόσμου. Για να προσπαθούν αυτοί, που αδικούν τους ανθρώπους, να περάσουν νόμους υπέρ των αδικημένων, σημαίνει ότι τα πράγματα τείνουν να ξεφύγουν από το έλεγχό τους. Γνωρίζουν αυτοί, που εξουσιάζουν τον κόσμο, ότι με τους χειρισμούς τους ξεπέρασαν τα ανθρώπινα όρια ανοχής και πολιτισμού ...Γνωρίζουν ότι με τις πράξεις τους έσπρωξαν τις κοινωνίες πέρα από τα όριά τους ...Γνωρίζουν ότι με τις πράξεις τους ανάγκασαν τους ανθρώπους να "συγκατοικούν" με άλλους δυστυχείς ανθρώπους σε τόσο προβληματικές συνθήκες, που αρνούνται να τους αγαπήσουν ή να συμπάσχουν μ' αυτούς ...Γνωρίζουν ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να έχει μονιμότητα και ότι αυτό σύντομα θα οδηγήσει στην έκρηξη.

...Μια έκρηξη, η οποία καθημερινά δείχνει όλο και πιο αναπόφευκτη. Αυτήν την έκρηξη προσπαθούν να καθυστερήσουν με τους "πυροσβεστικούς" νόμους του αντιρατσισμού ...Τους νόμους εκείνους, οι οποίοι απλά "ψύχουν" μια κατάσταση, η οποία "υπερθερμαίνεται" και οδηγεί αναπόφευκτα στην έκρηξη. Όμως, ό,τι και να κάνουν, όσο σκληρά και να νομοθετήσουν, δεν μπορούν να σταματήσουν την ανθρώπινη φύση. Δεν μπορείς με νόμους και απαγορεύσεις να σταματήσεις τη ροή του ποταμού.

Οι κοινωνίες θα αντιδράσουν στο πολυπολιτισμικό μοντέλο της Νέας Τάξης, όχι επειδή είναι "καθυστερημένες" ή "πρωτόγονες", αλλά γιατί απλά είναι ανθρώπινες. Θα αντιδράσουν όπως θα αντιδρούσε η κάθε οικογένεια, αν επιχειρούσες να μετατρέψεις το σπίτι της σε κέντρο διερχομένων. Δεν αντέχει μια κοινωνία αυτήν τη χαοτική κατάσταση ...Διαταράσσεται η ψυχική της κατάσταση ...Απειλείται η ψυχική της ισορροπία ...Δεν λειτουργούν οι εσωτερικοί της κανόνες και απορυθμίζεται ...Αρχίζει και πιέζεται και κανένας δεν γνωρίζει πού θα φτάσει, όταν θα αποφασίζει να αντιδράσει ...Αρχίζει και τρελαίνεται και θα στραφεί επί δικαίων και αδίκων.

...Ανθρώπινο είναι αυτό ...Δεν έχει σχέση με τον πολιτισμό ή την παιδεία των ανθρώπων ...Έχει σχέση με την ανθρώπινη φύση τους. Όπως αντιδρά αρνητικά ο άνθρωπος στον σωματικό πόνο, είτε είναι μορφωμένος είτε αμόρφωτος, έτσι αντιδρά αρνητικά και η ανθρώπινη κοινωνία στους δικούς της "πόνους". Όταν βλέπουμε ότι η μέχρι τώρα "βιτρίνα" του πολυπολιτισμού και της ανοχής —που ήταν η Σουηδία— "έσπασε" μέσα σε λίγες ώρες, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Όταν η πλούσια Σουηδία δεν αντέχει, αντιλαμβανόμαστε ότι κοινωνίες, οι οποίες σύντομα θα κληθούν να δώσουν τη μάχη της επιβίωσης, δεν έχουν περιθώρια ανοχής. 

Οι λαοί θα αντιδράσουν, γιατί θα πρέπει να επιβιώσουν. Δεν μπορείς να τους "δουλεύεις" και μάλιστα υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης. Όταν "σπάει" η Σουηδία —και μάλιστα υπό καλές οικονομικές συνθήκες— δεν υπάρχει πιθανότητα να αντέξει μια Ελλάδα ή μια Ιταλία ή μια Ισπανία υπό συνθήκες οικονομικής ασφυξίας και με τεράστια προβλήματα εγκληματικότητας από πλευράς λαθρομεταναστών. Είναι άλλο πράγμα η φιλοξενία και άλλο πράγμα ο εποικισμός και αυτό —όταν συμβαίνει— οι λαοί το διακρίνουν. Είναι άλλο πράγμα το μικροέγκλημα της επιβίωσης του ξένου και άλλο πράγμα η "βαριά" εγκληματικότητα των ξένων συμμοριών. Είναι άλλο πράγμα να "περιθάλπεις" ένα θύμα, δίνοντάς του κάποια στοιχειώδη δικαιώματα και άλλο πράγμα να "θυματοποιείς" εκ του πονηρού τον θύτη, δίνοντάς του άπειρα προνόμια.

Όλα αυτά, δηλαδή, τα οποία θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι κοινωνίες, είναι λίγο-πολύ γνωστά σε όλους. Από τα "σποραδικά" εγκλήματα των μεταναστών, τα οποία γίνονται ανεκτά στο όνομα της επιβίωσής τους, δεν είναι εύκολο να περάσεις στην "καταιγίδα" της εγκληματικότητας, η οποία απειλεί την επιβίωση της ίδιας της κοινωνίας. Αν κάποτε οι Έλληνες έβλεπαν στο πρόσωπο ενός Πακιστανού —με παραβατική συμπεριφορά στον αγώνα της επιβίωσης— έναν νέο Γιάννη Αγιάννη, τώρα δεν βλέπουν το ίδιο στο πρόσωπο του Πακιστανού, που σακάτεψε τη μικρή Μυρτώ ή κατακρεούργησε το ζευγάρι στην Εύβοια. Οι μετανάστες έγιναν πολλοί, για να περάσουν σαν "φιλοξενούμενοι" της κοινωνίας ...Είναι "συγκάτοικοι" —και μάλιστα παράνομοι— και αυτό αλλάζει τις συμπεριφορές της κοινωνίας. 

Παναγιώτης Τραϊανού