ΕΝΤΑΦΙΑΣΘΗΚΕ Ο ΗΡΩΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΤΕΡTΙΛΗΣ

" ΑΘΑΝΑΤΟΣ "

Τη νεκρώσιμη ακολουθία τέλεσε ο γνωστός για τα αισθήματά του προς τον εκλιπόντα -και επί δικτατορίας ιερέας των Σωμάτων Ασφαλείας- Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, ο οποίος δεν δίστασε να παρομοιάσει το Νίκο Ντερτιλή με «τον Κολοκοτρώνη και τον Σωκράτη».«Ξέρω ότι τα ΜΜΕ θα με κατασπαράξουν και θα πουν ότι δεν επιτρέπεται να μιλάω. Αφού είχαν αποφασίσει τα ΜΜΕ πριν το αποφασίσω εγώ ότι θα τελέσω τη νεκρώσιμο ακολουθία, αποφάσισα να το κάνω» δήλωσε μεταξύ άλλων.

Τον επικήδειο εκφώνησε ο καταδικασθείς για τα βασανιστήρια της ΕΑΤ - ΕΣΑ Θεοφιλογιαννάκος, χαρακτηρίζοντας τον Ντερτιλή «ήρωα που απελευθέρωσε ελληνικό έδαφος».Επικήδειο εκφώνησε και εκδότης της εφημερίδας «Ελεύθερη Ώρα» Γρηγόρης Μιχαλόπουλος ο οποίος εκτίμησε ότι «εφυγε ενας ήρωας, όπως ήρωας ήταν και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Γεώργιος Παπαδόπουλος. Στην τελευταία σου επιστολή μου έλεγες πως μείναμε οι δυο μας. Εγώ σου λέω πως είμαστε χιλιάδες».

Ο Νικόλαος Ντερτιλής ήταν επί 36 χρόνια έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού, καθώς είχε καταδικαστεί το 1975 σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη, κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1973. «Τον πέτυχα με την πρώτη, παρά την ηλικία μου», ειπώθηκε (!!! άκουσον άκουσον) ότι είχε πει στον οδηγό του.

"ΑΘΑΝΑΤΟΣ" Ο 

Ανάμεσα στα στεφάνια ήταν αυτό του Στυλιανού Παττακού (ο οποίος βρίσκεται κατάκοιτος στο σπίτι του), αλλά και της συζύγου του δικτάτορα Παπαδόπουλου, Δέσποινας Παπαδοπούλου. 

Η ΔΗΜΑΡ για «χουντικά κατάλοιπα» και ΑμβρόσιοΓια «χουντικά κατάλοιπα» έκανε λόγο η ΔΗΜΑΡ αναφορικά με τα όσα έγιναν σήμερα στην κηδεία του Ντερτιλή. Όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή της, «Η Χρυσή Αυγή συνεπικουρούμενη από ένα Μητροπολίτη - κήρυκα του μίσους - μετέτρεψαν την κηδεία Ντερτιλή σε εκδήλωση κατά της δημοκρατίας και σε σύναξη από χουντικά κατάλοιπα».

ΠΕΘΑΝΕ ΧΘΕΣ Ο ΗΡΩΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ

Πέθανε χθες σε ηλικία 93 ετών στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός»  (όπου νοσηλευόταν από τις 7/12/2012),  ο Νικόλαος Ντερτιλής, ο τελευταίος  από τους πραξικοπηματίες αξιωματικούς του Απριλίου 1967  που παρέμενε έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού, αρνούμενος πεισματικά να καταθέσει αίτηση απονομής χάριτος στα ανδείκελα της μεταπολίτευσης προκειμένου να αποφυλακιστεί διότι θεωρούσε παράνομη την καταδίκη του και έτσι δεν νομιμοποίησε ποτέ το έκγλημα των λακέδων "της δημοκρατίας" σε βάρος των ελλήνων αξιωματικών της Επαναστάσεως

ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ...

 Σαν σήμερα την 20η Ιουλίου 1967 καθιερώνεται ως έμβλημα της Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως των Συνταγματαρχών ο αναγεννώμενος εκ της τέφρας του μυθικός Φοίνικας με έναν ένοπλο Στρατιώτη στο κέντρο.

ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ ΓΙΑΤΙ ΚΡΥΒΕΣΑΙ ;

 O MOYSTAFAS ΠΡΟΤΕΙΝΕ ...

  

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ  ΠΟΥ "ΠΑΡΙΣΤΑΝΕΙ" ΤΟΝ ΠΟΝΤΙΟ ΚΑΙ Η ΧΑΜΗΛΟΒΛΕΠΟΥΣΑ ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ ΕΓΙΝΑΝ ΛΑΓΟΙ ... ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ
 "Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗ" ΨΗΦΙΣΕ "ΝΑΙ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ ΣΕ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΗΝ 19η ΜΑΪΟΥ , ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ !!!

Η ΙΣΧΥΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ ... ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΑΠΟΛΟΥΝ ΜΕ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ 
ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΝΙΚΟΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ ΚΑΙ Ο "ΕΘΝΑΡΧΗΣ"

Ο "ΑΚΑΠΝΟΣ" ΕΘΝΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ "Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΥΑ" ΤΟ 1974 ΦΥΛΑΚΙΣΕ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΠΟΥ "ΠΕΤΑΞΑΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ" ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟ 1964 

Νικόλαος Ντερτιλής: Εγώ δεν θα... αρρωστήσω

Του Τασου Τελλογλου

Ο Νικόλαος Ντερτιλής είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση ανάμεσα στους ανθρώπους που έμειναν γνωστοί σαν πρωταίτιοι. Σύμφωνα με μια αφήγηση του ιδίου στον γράφοντα, στις φυλακές Κορυδαλλού στις 25 Μαρτίου του 1999, ο Ντερτιλής δεν ανήκε σε κάποια οργάνωση: «Η μόνη οργάνωση που πίστεψα ήταν ο στρατός, γιατί πάταγες το κουμπί και άνοιγαν τα φώτα στο Σίδνεϊ».

Γιος αντιστρατήγου, ο Ντερτιλής συλλαμβάνεται και κρατείται από τους Γερμανούς στο Χαϊδάρι πριν πάρει μέρος σε πολλές μάχες του εμφυλίου από την πλευρά του εθνικού στρατού. Το 1950 γίνεται εκπαιδευτής στη Σχολή Ευελπίδων, λίγο αργότερα φεύγει στην Κορέα εθελοντής και το 1964 μεταβαίνει, έχει πια τον βαθμό του ταγματάρχη, με ψεύτικο διαβατήριο στην Κύπρο. Δίνει μάχη και καταλαμβάνει το προγεφύρωμα της Μασούρας. Υπό τις διαταγές του στρατηγού Γρίβα, άρχισε την εκκαθάριση ενός τουρκοκυπριακού χωριού όταν ο Γρίβας του ζητά από τον ασύρματο να τεθεί κάποιο όριο στον τρόπο με τον οποίο οι άνδρες του μεταχειρίζονταν τους αμάχους. Ο Ντερτιλής εκνευρισμένος πυροβολεί τον ασύρματο! Το 1966, ενώ υπηρετεί στο 16ο Σύνταγμα στη Νιγρίτα Σερρών, μυείται στο πραξικόπημα.

«Τους έπιασα στον ύπνο»

Ο τρόπος με τον οποίο «κατέλαβε» μία σειρά από δημόσια κτίρια της Αθήνας, τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου, ήταν από τα ανδραγαθήματα για τα οποία επαιρόταν. «Τους έπιασα στον ύπνο με πολύ λίγους αλλά αποφασισμένους άνδρες και ένα σχέδιο που εφαρμόστηκε με αποφασιστικότητα», έλεγε. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ο Ντερτιλής θα βγει με το μηχανοκίνητο τάγμα που διοικούσε στην Αγία Παρασκευή για να «ελέγξει 28 στόχους... Τέσσερις παρά δέκα το πρωί είχε τελειώσει η επιχείρηση... ο αιφνιδιασμός είχε πετύχει.»

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ο Ντερτιλής παρέμεινε στρατιώτης και υπό αυτή την ιδιότητά του πήρε μέρος στην καταστολή της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο. Από τις ώρες των συζητήσεων που είχαμε στο κελί του θυμάμαι ότι αυτό το σημείο ήταν το μόνο στο οποίο δεν ήθελε να αναφερθεί διεξοδικά. 


Αργότερα, ο οδηγός του Αντώνης Αγριτέλης κατέθεσε στη δίκη του Πολυτεχνείου ότι σκότωσε εν ψυχρώ τον Μιχάλη Μυρογιάννη, έναν από τους εξεγερμένους την ώρα που ο 20χρονος νέος επιχειρούσε να ξεφύγει από αστυνομικούς. Ο ίδιος ο Ντερτιλής αμφισβήτησε τη μαρτυρία του Αγριτέλη, αλλά το δικαστήριο τον καταδίκασε στη βάση και αυτού του στοιχείου. Τα 32 χρόνια της παραμονής του στη φυλακή έχουν σχέση και με αυτή τη μαρτυρία και το φόνο του Μυρογιάννη.

Ακαμπτος χαρακτήρας

Οχι, όμως, κυρίως με αυτήν. Αλλά με τον ίδιο τον Νικόλαο Ντερτιλή και τον άκαμπτο χαρακτήρα του. Το καθεστώς της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, που θεωρούσε και θεωρεί «παράνομο», επιχείρησε επανειλημμένα να διευκολύνει την αποφυλάκισή του για «λόγους υγείας». Ιδιαίτερα ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, ως υπουργός Δικαιοσύνης, είχε φτάσει στο σημείο να υποδεικνύει μέσω τρίτων στον Ντερτιλή να υπογράψει τη σχετική αίτηση προκειμένου να γίνει δυνατή η αποφυλάκισή του. «Είναι πιθανότερο να πέσει “μαύρο χιόνι», ο ήλιος να βγει από τη δύση παρά να υπογράψω εγώ ένα παρόμοιο χαρτί», είχε πει στον γράφοντα σε μια τηλεφωνική συνομιλία πριν από δύο χρόνια, τις παραμονές της συνεδρίασης του δικαστικού συμβουλίου του Πειραιά για το «θέμα του». Πολύ απλά, ο Ντερτιλής δεν αναγνώριζε τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας.

Περιστοιχισμένος από έναν κύκλο ομοϊδεατών του, που του έφερναν τρόφιμα και εφημερίδες στη φυλακή και τον τιμούσαν σαν τον «τελευταίο συνεπή», άρχισε να αποκόπτεται όχι μόνο από τον «κόσμο έξω» (αυτό έχει συμβεί από τα πρώτα χρόνια της έκτισης της ποινής του), αλλά από τους συγκρατούμενους και ακόμα την οικογένειά του. Πριν από μερικά χρόνια, ο Στυλιανός Παττακός προσπάθησε να τον πείσει ότι «μόνο οι γυναίκες και το ΚΚΕ δεν αλλάζουν γνώμη» και ότι θα όφειλε να ζητήσει την αποφυλάκισή του για λόγους υγείας προκειμένου να κατορθώσει να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του κοντά στη σύζυγο και τα εγγόνια του. Ο Ντερτιλής, που έτσι κι αλλιώς θεωρούσε πράξη προδοσίας την αντίστοιχη αίτηση για «ανήκεστη βλάβη» των πρωταιτίων και του Παττακού, τον έδιωξε οργισμένος.

Το συμβούλιο των φυλακών Κορυδαλλού επανειλημμένα προσπάθησε, για λόγους κοινωνικούς αλλά και υγείας, να διευκολύνει τη διακοπή της έκτισης της ποινής του αλλά κάποιος που τον παρακολουθεί καθημερινά τα τελευταία χρόνια πιστεύει ότι «πρόκειται για έναν πολύ δύσκολο κρατούμενο ...

Στην πρώτη μου επίσκεψη στο κελί του, το 1999 –έμενε δίπλα στο κελί του Ιωαννίδη και ήδη είχαν απομείνει οι δυο τους– τον είχα ρωτήσει τι θα έκανε αν αποφυλακιζόταν. «Σε δύο μέρες θα τους ανέτρεπα...», είπε αυτάρεσκα. Οταν τον ξαναρώτησα «με ποιους, δεν υπάρχει κανείς εκεί έξω», θύμωσε και μου είπε ότι δεν ξέρω τι λέω. Με τον Ιωαννίδη δεν μίλαγαν. «Εγώ δεν έχασα έδαφος», μου έλεγε, «κέρδισα έδαφος από τον εχθρό. Εγώ άλλαξα με τις πυραμίδες το σύνορο εκεί που πολέμησα, πρόσθεσα έδαφος στην πατρίδα μου... και εγώ πήγαινα με τους στρατιώτες μου εκεί που πολεμούσαν...», έλεγε μιλώντας για τον αόρατο δικτάτορα.

Ο ΙΑΚΧΟΣ, Ο ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ ΚΑI Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Αποψη αναγνώστη με την οποία επί της ουσίας συμφωνώ:

Ίακχε, αν και δεν σε συμπαθώ επειδή είσαι ανώνυμος και υβρίζεις συνεχώς –πράγμα που δεν θα επικροτούσε ο ΑΝΤΡΑΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ- υιοθετώντας τις μεταπολιτευτικές μεθόδους της κίτρινης προπαγάνδας, οφείλω εδώ να αναγνωρίσω ότι βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο. Είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ το Ελληνικό φαινόμενο οι ηττημένοι να γράφουν την ιστορία. Το ΚΚΕ ηττήθηκε το ’49 και καθόρισε ολόκληρη την μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδος. Όλοι οι νεοπασόκοι , νεονεοδημοκράτες δεξιοί και αριστεροί έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Δεν μπορούν να αναγνωρίσουν κανένα για καλύτερό τους. Γι’ αυτό και προτιμούν τοπικούς και δημόσιους άρχοντες «τιποτένιους» και «ασήμαντους» για να μπορούν να συναγελάζονται μαζί τους ως ίσος προς ίσο. Καραμανλήδες και Παπανδρέου συναγωνίστηκαν σε αριστερόστροφες πολιτικές για να αναδείξουν εαυτούς ανάμεσα σε «μέτριους» και όχι ανάμεσα σε ΑΡΙΣΤΟΥΣ. Φόβος και τρόμος τους έπιανε μόλις μια αξιόλογη φωνή έκανε την εμφάνισή της στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της Ελλάδας. Για τους υπόλοιπους Μητσοτάκηδες και Σημίτηδες δεν αξίζει ούτε καν απλή αναφορά. Μπακαλόγατοι, λακέδες και απλοί διεκπεραιωτές, κάκιστοι μάλιστα για την Ελλάδα και καλοί μόνο για την τσέπη τους και την «αυλή τους». Νεότεροι όπως Καρατζαφέρης και ο συρφετός της Αριστεράς απλά φροντίζουν την πάρτη τους και τίποτα περισσότερο. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ’67 έτυχε της καθολικής αποδοχής της κοινωνίας , η οποία απηυδισμένη από την πολιτική κατάντια της εποχής βρήκε ασφαλή διέξοδο και την αγκάλιασε. 500 άνθρωποι οργάνωσαν και εκτέλεσαν την κατάληψη της εξουσίας την 21η Απριλίου και ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ. Υπάρχει κανένας αφελής που πιστεύει ότι αν ο κόσμος δεν αποδεχόταν αυτή την κίνηση από τους ευπατρίδες Αξιωματικούς δεν θα μπορούσε να τους ανατρέψει. Απλά την αποδέχθηκε ως τη μόνη λύση. Για τα υπόλοιπα έχει χυθεί πολύ μελάνι, αλλά η ουσία είναι ότι το μοναδικό δέος απέναντι στους ξεσαλωμένους και προδότες πολιτικούς ήταν ο Στρατός . Γι’ αυτό και όλοι προσπάθησαν να τον ξεδοντιάσουν, και τα κατάφεραν. Δόξα και Τιμή στον ΕΥΠΑΤΡΙΔΗ ΚΑΙ ΑΝΤΡΑ ΝΤΕΡΤΙΛΗ και εύχομαι να μπορούσα να του μοιάσω. Ένας Έλληνας που φοβάται και δεν τολμάει, αλλά ελπίζει σε κάποιον ΝΤΕΡΤΙΛΗ. Υ.Γ. Δεσμεύομαι να το υπογράψω επώνυμα μόλις δηλώσεις την ταυτότητα σου αγαπητέ ΙΑΚΧΕ Από το χρήστη Ανώνυμος στις Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΝΙΚΟΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ : " XYΔΑΙΑ ΠΡΑΞΙΣ Η ΜΕΤ... στις 7:56 μμ    ==== Φίλε μου δικαίωμά σου να μην με συμπαθείς, όμως το ότι με διαβάζεις είναι τιμή μου. Η ανωνυμία δε στο διαδίκτυο είναι δικαίωμα και  όταν κάνεις "αντάρτικο πόλεων" στηλιτεύοντας την απληστία της εκάστοτε εξουσίας τότε είναι υποχρέωση. Βλέπεις τα "σκυλιά γίνονται άκρως επικίνδυνα εάν τα ενοχλήσεις όταν τρώνε"

                                

                                                                                                                        by iakxos

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΝΙΚΟΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ : " XYΔΑΙΑ ΠΡΑΞΙΣ Η ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑ AΠΟ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ"

Το φαινόμενο Ντερτιλή

Υποβλήθηκε από Aristotelis την Πέμ, 04/06/2009 - 22:45.

Ας το πούμε από την πρώτη γραμμή: Το φαινόμενο του Στρατηγού Νικόλαου Ντερτιλή εγκλείστου  στον Κορυδαλλό  επί τριάντα τέσσερα χρόνια, τεθέντος τώρα επικεφαλής στο Ευρωψηφοδέλτιο της ΕΛ.ΕΝ. (Ελληνική Ενότητα) και συμπληρούμενου από επιζώντες  Επενίτες, δεν έχει κανένα προηγούμενο ούτε στην Αρχαία ούτε στη νεωτέρα Ελλάδα.  Αλλά ούτε  και στον υπόλοιπο κόσμο, όπου το ανώτατο όριο φυλακίσεως  για πολιτικά αδικήματα έχει μείνει  στα είκοσι δύο χρόνια στην Αφρική (Μαντέλα) και έξη χρόνια στη Γαλλία του Μιττεράν (Σαλάν). Για τις υπόλοιπες νεαρές Δημοκρατίες (Ισπανία, Πορτογαλία) δεν γίνεται  καν λόγος, αφού  είναι παγκοίνως   γνωστό ότι πέρασαν  από τριαντάχρονες Δικτατορίες (Φράνκο, Σαλαζάρ) και αιματηρούς εμφυλίους Πολέμους χωρίς να τιμωρηθή κανείς από τους συνεργάτες των Δικτατόρων.

Πρώτη στην ιστορία μας η Καραμανλική  Μεταπολίτευση  συνέδεσε  την παράνομη φυλάκιση  του πολιτικού αδικήματος (παράνομη αφού είχε δοθεί  από την δεύτερη ημέρα Γενική Αμνηστεία που ανεκλήθη  μετά δίμηνον παρανόμως όταν ο Παπαδόπουλος δήλωσε  την πρόθεσή του να πολιτευθή  κατά τις επικείμενες εκλογές) με το καννιβαλικό δόγμα «όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια». Το δόγμα αυτό ήταν πρωτίστως ξένο  προς την Ιστορία μας. Την νεωτέρα  ιστορία του 20ου αιώνος  με τις δεκάδες στρατιωτικές  επεμβάσεις, των οποίων οι Αρχηγοί (Πλαστήρας, Κονδύλης, Πάγκαλος κλπ)  δεν φυλακίσθηκαν  περισσότερο από μερικούς μήνες. Όπως άλλωστε και οι διάφοροι αιμοσταγείς αρχηγοί  των κομμουνιστικών κινημάτων δεν έμειναν στη φυλακή  για περισσότερο από 5-6 χρόνια. Πάντοτε  οι δημοκρατικές κυβερνήσεις διέκοπταν  την έκτιση  των Ισοβίων  με διάφορα μέτρα ειρηνεύσεως  εν ονόματι της πολιτικής Λήθης. Τελευταίο το μαζικό  μέτρο Λήθης  αυτού του ίδιου  Καραμανλή το 1962  προς τους 382 ισοβίτες των φυλακών Αιγίνης με πρώτον τον Χ. Φλωράκη κατόπιν αποστολής επιστολής προς τον τότε Πρωθυπουργό.

Αλλά το καννιβαλικό καραμανλικό δόγμα υπήρξε κατ’ εξοχήν ξένο προς την αρχαία Ιστορία μας όπως την εδίδαξε ο πατήρ της αθηναϊκής Δημοκρατίας Κλεισθένης, για να την προστατεύση από νέους Τυράννους. Το όπλο προστασίας υπήρξε ο εξοστρακισμός αλλά με ανώτατο χρονικό όριο την Δεκαετία. Όπως ιστορεί ο Αριστοτέλης  η δικαιολογητική βάση  του μέτρου ήταν «η ειωθυία πραότης του δήμου». Και όπως συμπληρώνει ο Πλούταρχος  στον Βίο του Αριστείδη, του διασημότερου  θύματος  του εξοστρακισμού: « Το μέτρο  δεν ήταν ποινή  της μοχθηρίας. Αλλά τον ονόμαζαν  για λόγους ευπρέπειας, ταπείνωση  και τιμωρία  της πολύ βαριάς δυνάμεως. Πραγματικά, όμως, ήταν ήρεμη παρηγοριά του φθόνου, που το μίσος εναντίον  του εξοστρακιζόμενου   δεν έφθανε στο σημείο  να επιβάλει  καμμία  ανεπανόρθωτη  ποινή, αλλά μονάχα  εκτόπιση για 10 χρόνια». Γιατί, λοιπόν,  οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί  αρνούνται  την φωνή της Ιστορίας μας; Η  εύκολη εξήγηση  είναι, διότι είναι  ξένοι προς την αρχαιοελληνική Παιδεία: ο πρώτος (Καραμανλής) που ομολόγησε  ότι εδιάβασε  αρχαίους συγγραφείς  μετά τα εξήντα του  από γαλλικές μεταφράσεις κατήργησε  ακόμα και την διδασκαλία τους. Ο δεύτερος (Παπανδρέου)  στην ηλικία, που οι Έλληνες της εποχής τους ξημερώνονταν με την μελέτη του Πλάτωνος, αυτός έλυωνε πάνω στα βιβλία του Τρότσκυ, αφότου  δε επανήλθε  στην Ελλάδα απέφυγε  και μια φορά  να χρησιμοποιήσει στους λόγους  του κάποιο αρχαίο ρητό.

Από τους 22 Ισοβίτες της Εθνικής Επαναστάσεως, ο κορυφαίος Γ. Παπαδόπουλος παρέδωσε το πνεύμα προ δεκαετίας στην Εντατική του Λαϊκού Νοσοκομείου αρνούμενος  μέχρι τέλους να υπογράψη «μεταμέλεια» προς τον πρωθυπουργό Σημίτη για να τον στείλη στο σπίτι του. Επόμενος στην άρνηση υπογραφής μεταμέλειας ο στρατηγός των Στρατηγών Οδυσσεύς Αγγελής (έξη χρόνια αρχιστράτηγος των ενόπλων δυνάμεων, όσα δεν συμπλήρωσε  ούτε ο Παπάγος) καίτοι η ποινή του είχε εκτιθή το 1987, οπότε και αυτοκτόνησε στο κελλί του, μήπως και ευαισθητοποιηθή η Ελληνική πολιτεία προς χάριν  των συνέγκλειστων  συνεδέλφων του. Όλοι οι άλλοι ισοβίτες  κατά διαταγήν  του Αρχηγού τους Παπαδόπουλου από την δεκαετία του Ενενήντα  υπέβαλαν  αίτηση κατ’ οίκον νοσηλείας «λόγω ανηκέστου βλάβης» - ευτυχώς διότι έτσι ο στρατηγός Παττακός μπόρεσε να γράψη  τα γνωστά Εννέα βιβλία του. Μόνος αρνητής  της διαταγής Παπαδόπουλου αλλά και κάθε  ευχέρειας  που παρέχεται στους ισοβίτες ο στρατηγός Νικόλαος Ντερτιλής  μετά την συμπλήρωση  του 70 έτους ηλικίας και 25ετούς  φυλακίσεως.

 Γιατί; Διότι  όπως ο Παπαδόπουλος αρνείται να υπογράψη προς τις αρχές της Δημοκρατίας μας με την πεποίθηση ότι η υπογραφή  του είναι η ψυχή του. Και η ψυχή του  αισθάνεται παρανόμως φυλακισμένη.

Με όσα νομικά  γνωρίζω προσέλαβα προ τριετίας τον συνάδελφο διαπρεπή ποινικολόγο Γεώργιο Παπαϊωάννου και αφού επισκεφθήμεν τον Ντερτιλή στο κελλί του   με αίτημα να μας διορίση δικηγόρους του για να ενεργήσωμε  τα νόμιμα για την αποφυλάκισή του, προ της αρνήσεώς του να κάνη και αυτό,  καταθέσαμε  την αίτησή μας στο αρμόδιο Πλημμελειοδικείο  ως απλοί πολίτες. Γιατί; Διότι  το σχετικό άρθρο  του Ποιν. Κώδικος (105)  δεν απαιτεί αίτηση  του κρατουμένου είμη μόνον την συμπλήρωση  του 70 έτους  και 25 χρόνια συνεχή φυλάκιση.

Τι δεν υπολογίσαμε; Ότι την ίδια ημέρα της αιτήσεώς μας προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης Παπαληγούρα θα έστελνε ο ίδιος μέσω του Δ/ντου Κορυδαλλού γράμμα στον υπουργό, στην οποία χαρακτηρίζει «χυδαίαν  πράξιν την μεταμέλειαν  από τους Αξιωματικούς», αποδοκιμάζει την ενέγειαν των «δικηγόρων αυτοβούλως ενεργούντων» και δέχεται μόνον την «προγενεστέραν πλήρη διακίωσιν και αποκατάστασίν του». Ύστερα από τρεις μήνες  το Πλημμελειοδικείο με το υπ’ αριθ. 71/2006 Βούλευμά του, επικυρωθέν  και από το Εφετείο Πειραιώς κατόπιν εφέσεώς μου,  απεφάνθησαν ότι καίτοι συντρέχουν οι  τυπικές προϋποθέσεις  του αρθρ. 105 περί  υφ΄ορον  απολύσεως, ελλείπουν  οι ουσιαστικές προϋποθέσεις  της σχετικής νομολογίας  που είναι η μεταμέλεια του κρατουμένου, όπως προκύπτει  από την παραπάνω επιστολή του προς Παπαληγούραν.

Και ιδού τώρα  το αποκορύφωμα του φαινόμενου Ντερτιλή. Ενώ γράφεται το παρόν  δικάζεται στο αρμόδιο τμήμα  του Αρείου Πάγου  η ένσταση του συντονιστού του Ψηφοδελτίου  της ΕΛΕΝ Βασ. Πρωτόπαπα κατά της ακυρώσεως της υποψηφιότητος Ντερτιλή  λόγω ελλείψεως της υπογραφής του. Κατά την προχθεσινή επίσκεψη μου στο κελλί του με τον Πρωτόπαπα με αίτημα την υπογραφή του  στο ψηφοδέλτιο της ΕΛΕΝ ο Ντερτιλής  παρέμεινε αμετακίνητος. Αν απαιτείται ή όχι η υπογραφή του υποψήφιου ευρωβουλευτού θα το κρίνει τελικώς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αν η απόφαση του Αρείου Πάγου απορρίψη  την ένστασή μας. Αλλά ο Ελληνικός  Λαός  έχει ιστορικό χρέος να ξεπεράση  τα κόμματα της Μεταπολιτεύσεως  με τα περί μετανοίας  και μεταμέλειας δόγματά και να αρθή  στο ύψος  αρχαιοελληνικής Δημοκρατίας των θεσμίων τους, όταν η ανάκληση του εξοστρακισμού εψηφίζετο στην Πνύκα με μόνη της παρέλευση  της δεκαετίας  από του αντίστοιχου Ψηφίσματος.

Γράφει o Σπύρος Ζουρνατζής

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ: 34 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ

      Η ΜΙΚΡΟΨΥΧΗ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"  ΑΡΝΕΙΤΑΙ ...

Φυλακισμένος παραμένει, 34 ολόκληρα χρόνια μετά, ένας από τους τελευταίους Aνδρες της Ελλάδος. O Νικόλαος Ντερτιλής, ένας άνθρωπος που συμμετείχε σε πολεμικές επιχειρήσεις, τραυματίστηκε και τιμήθηκε για την δράση του. Και ο άνθρωπος αυτός, παραμένει πολιτικός κρατούμενος, όμηρος ενός εκδικητικού κοινοβουλευτισμού, που τον κρατά ακόμα πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, επειδή αρνήθηκε να αναγνωρίσει το καθεστώς αυτό και τις δικαστικές του αποφάσεις με οποιονδήποτε τρόπο. Ένας από τους τελευταίους ίσως Έλληνες που ενσαρκώνουν αξίες και ήθη που θεωρούνται παλιομοδίτικα, που έχουν ξεχαστεί, όπως η ανδρεία και η τιμή και η υπερηφάνεια.

 Ένα ακόμα δείγμα του ήθους της μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας, υπήρξε η άρνηση να του αποδοθεί το μετάλλιο το οποίο εδικαιούτο για την συμμετοχή του στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο την δεκαετία του 60. Ένα μετάλλιο το οποίο θέλησαν να του το στερήσουν πολιτικοί, οι οποίοι τον στρατό τον έζησαν από τα επιτελικά γραφεία αλλά δυστυχώς βρήκαν και αξιωματικούς να συνυπογράψουν την επαίσχυντη αυτή απόφαση.

Απέναντι σε όλους αυτούς η μορφή του Στρατηγού Ντερτιλή παραμένει αγέρωχη και ειρωνική για τον τρόπο με τον οποίον σκέφτονται και μετρούν την προσφορά προς το Έθνος. 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΤΕΡΤΙΛΗ

Τον χαρακτηρίζει «πρότυπο ζωής»

Ο μητροπολίτης Καλαβρύτων  και Αιγιαλείας Αμβρόσιος θα επισκεφθεί στη φυλακή τον Νίκο Ντερτιλή

Αίτηση να επισκεφθεί στις φυλακές Κορυδαλλού τον Νίκο Ντερτιλή, τον τελευταίο κρατούμενο εκ των πρωταιτίων της Χούντας, (καθ' ημας Επαναστασης) υπέβαλε στο υπουργείο Δικαιοσύης ο μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, σύμφωνα με την "Καθημερινή".

Στην επιστολή του ο κ. Αμβρόσιος πλέκει το εγκώμιο του Νίκου Ντερτιλή, τον οποίο χαρακτηρίζει «πολιτικό κρατούμενο» και «πρότυπο ζωής».

Παραπονείται ότι δεν του έχει δοθεί άδεια ως τώρα ώστε να επισκεφθεί «τον γενναίο Έλληνα αδελφό μας στο δεσμωτήριό του, κατ’ εφαρμογή του λόγου του Θεού. Θα ήθελα να του σφίξω το χέρι και να τον συγχαρώ διά ζώσης φωνής μόνο και μόνο διότι παραμένει πιστός στις αρχές του καθ’ ον χρόνο θα ηδύνατο με μιαν υποκριτικήν δήλωση μετανοίας να έχει κερδίσει την ελευθερίαν του.»

«Άνθρωποι οι οποίοι έχουν αρχές και δεν τις θυσιάζουν αποτελούν πρότυπα ζωής. Ακόμη και τότε που οι αρχές των δεν γίνονται αποδεκτές από την πλειονότητα ενός λαού».

Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος μιλώντας στο δικτυακό τόπο εκκλησιαστικών ειδήσεων Romfea.gr επιβεβαίωσε ότι «βεβαίως και θα τον επισκεφθώ» λέγοντας ότι «ο Ντερτιλής δεν είναι εγκληματίας».