ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΠΑ ...
...ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΨΗΦΙΣΕ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΊΑ ΤΗΣ 8ης ΜΑΪΟΥ 1821 ΩΣ ΤΟΠΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΜΝΗΜΗΣ !!!!
Η πρόταση της Αριάδνης Παπαφωτίου αγνοήθηκε προκλητικά από το σύνολο των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, ουδείς προβληματίστηκε έστω και ο ανεκδιήγητος Πρόεδρος από την βιασύνη του να διεκπεραιώσει κατάπτυστη πρόταση ενός ανεπαρκούς Δημάρχου, είναι προφανές ότι ''... ήταν απών από την αίθουσα'' αφού μετά την τοποθέτηση της Παπαφωτίου ακούγεται στο βίντεο να λέει " ... ωραία εγκρίνεται ομόφωνα από το σώμα ; ομόφωνα ... , '' για να προκαλέσει την αντίδραση της τελευταίας και να διορθώσει την γκάφα ολκής που έκανε και να πει "πολύ ωραία, εγκρίνεται κατά πλειοψηφία'' ...
Αυτή είναι η αβάσταχτη ελαφρότητα της ''παιδικής χαράς'' που ακούει στο όνομα ''ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΣΕΡΡΑΙΩΝ'' και όλοι μας βιώνουμε.
Αγαπητοί μου αναγνώστες καταλάβατε τώρα με τι "μπουρσούκια" έχουμε μπλέξει στο Καραναλιστάν , κατά την γνωστή ρήση του "ΕΘΝΑΡΧΗ" ;
Ο Χρύσανθος (Μανωλέας) ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης την περίοδο 1824-1826.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1768 στο χωριό Γραμματίκοβο Βοδενών (Κάτω Γραμματικό Πέλλας). Καταγόταν από την παλιά οικογένεια Μανωλέα, της οποίας απόγονοι υπάρχουν και σήμερα.[1] Διετέλεσε Μητροπολίτης Καισαρείας, Βεροίας και τέλος, από το 1811, Σερρών, θέση την οποία κατείχε όταν εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως στις 9 Ιουλίου του 1824, μετά την καθαίρεση του προκατόχου του, Άνθιμου.
Υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας. Στις 14 Οκτωβρίου 1825, υπό την πίεση της Υψηλής Πύλης, συγκάλεσε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη με την συμμετοχή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Πολύκαρπου[2], η οποία έπαυσε τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλο από τα καθήκοντά του, καθώς εκείνος για πολλά χρόνια απουσίαζε από την Πατριαρχική του έδρα, βρισκόμενος στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Πάτμο, όπου αγωνιζόταν υπέρ της Επανάστασης[3].
Ήταν μορφωμένος, αλλά και υπερόπτης, και δημιούργησε πολλούς εχθρούς. Κατηγορήθηκε για γεροντικό έρωτα προς την Ευφημία, χήρα του προδότη Ασημάκη, και για το λόγο αυτό καθαιρέθηκε από τους Τούρκους στις 26 Σεπτεμβρίου του 1826 και εξορίστηκε στην Καισάρεια. Πέθανε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1834 και ετάφη στη Μονή του Σωτήρος Χριστού στην Πρίγκηπο[4], όπου κατοικούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.