Η φιλία που, ως έννοια απολύτου ιδανικού, αισθανόμουν γιά τον Κώστα τόν Χατζή, είναι σίγουρο ότι δεν υπήρξε αποτέλεσμα, απλά και μόνο, των επί σειράν ετών κοινών πολιτικών μας αναζητήσεων. Ευδοκίμησε καί δοκιμάστηκε μέσα στά δύσκολα μονοπάτια που χαρακτηρίζουν και διαμορφώνουν τίς διαπροσωπικές μας σχέσεις. Καί την μεγάλη ώρα της διεκδίκησης εκ μέρους του της ηγεσίας της ΟΝΝΕΔ, στάθηκα συναισθηματικά αρωγός της προσπάθειας αυτής.
Όταν πρίν απο αρκετούς μήνες δημοσιοποίησε το πολυσέλιδο και καταγγελτικό πολιτικό του μανιφέστο, συνειδητοποίησα οτι η ουτοπική ίσως, αλλά συνάμα νεανική, ενθουσιώδης και ανατρεπτική του σκέψη, εγκλωβίστηκε απο την αρνητικότητα τής αύρας που δρομολόγησε ο συνδυασμός ζητημάτων προσωπικής πικρίας... Η πολιτική όμως είναι ενίοτε, και λόγω ειδικών συνθηκών η τέχνη του ρεαλιστικά εφικτού και αναγκαίου... Ειδικά όταν η Παπανδρε'ι'κη πολιτική λογική πειραματίστηκε ως ''ερασιτεχνικός'' θίασος σκιών...
iathitis.blogspot.com
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο Μ@Λ@Κ@Σ Ο "ΙΑΘΙΤΗΣ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΕΤΣΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΟΒΑΡΟ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟ?
ΠΑΝΙΒΛΑΚΑ, Ο ΣΩΣΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΕ ΟΡΘΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ,
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΕΞΕΙΣ (ΝΤΕΜΕΚ ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ)
ΠΕΤΑΜΕΝΕΣ Η ΜΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠ` ΤΗΝ ΑΛΛΗ!
ΑΙΝΤΕ ΤΑ ΚΟΥΒΑΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΛΑΣΕ ΜΑΣ ΤΑ ΦΡΥΔΙΑ!