... ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΧΜΗ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ !!!
Ανώνυμος 31 Μαρτίου 2013 - 9:52 μ.μ.
Προφητικό άρθρο του Γ. Μαρίνου το 1986:
«Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού;»
Ας θυμηθούμε τι έλεγε πριν 26 χρόνια ένα φωτεινό δημοσιογραφικό μυαλό, ο Γιάννης Μαρίνος.
Στο κύριο άρθρο του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» της 22ας Μαΐου 1986, υπό τον τίτλο: «Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού;» και με αφορμή την έκθεση του τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Δημ. Χαλικιά, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές» δυνάμεις έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο Γιάννης Μαρίνος έγραφε:
«Και ιδού πού φθάσαμε:
Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.
Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν.
Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα.
Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα.
Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύομε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.
Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.
Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκομε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.
Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ' αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.
Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολούμενων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.
Αντί να αναπτύσσομε την παραγωγή και να ενισχύομε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το' χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.
Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο».
Ας θυμηθούμε τι έλεγε πριν 26 χρόνια ένα φωτεινό δημοσιογραφικό μυαλό, ο Γιάννης Μαρίνος.
Στο κύριο άρθρο του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» της 22ας Μαΐου 1986, υπό τον τίτλο: «Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού;» και με αφορμή την έκθεση του τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Δημ. Χαλικιά, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές» δυνάμεις έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο Γιάννης Μαρίνος έγραφε:
«Και ιδού πού φθάσαμε:
Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.
Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν.
Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα.
Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα.
Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύομε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.
Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.
Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκομε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.
Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ' αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.
Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολούμενων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.
Αντί να αναπτύσσομε την παραγωγή και να ενισχύομε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το' χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.
Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο».
ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΩΡΑ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΑΠΟΓΕΙΩΝΟΜΑΣΤΕ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑ(χλα)ΜΑΡΑΣ
Ο πρώην άνεργος βουλευτής της Χ.Α. που παραιτήθηκε λόγω… «φόρτου εργασίας» ξαναχτύπησε
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς υπάλληλος της βουλής πλέον τα έβαλε με βουλευτές ΣΧΟΛΙΑ (2) 23 Απειλητικά εναντίον των βουλευτών Σερρών της Ν.Δ. Φωτεινής Αραμπατζή και Θεόφιλου Λεονταρίδη, κινήθηκε μετακλητός υπάλληλος της βουλής. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία του συγκεκριμένου υπαλλήλου καθώς....
πρόκειται για τον Νικήτα Σιώη, ο οποίος είχε εκλεγεί βουλευτής με την Χ.Α. και στη συνέχεια παραιτήθηκε επικαλούμενος «φόρτο εργασίας», ενώ ήταν άνεργος…Για αυτό τα τελευταίο φρόντισε η Χ.Α. που τον τοποθέτησε στη βουλή ως μετακλητό υπάλληλο. Στο περιστατικό της χθεσινής ημέρας τώρα, ο κ. Σιώης που σαν μετακλητός υπάλληλος της οργάνωσης βρίσκεται ως γραμματέας στην Τ.Ο. Σερρών, επιτέθηκε στους δύο βουλευτές λεκτικά κατά την επίσκεψη τους στο Σιδηρόκαστρο στη διάρκεια εκδήλωσης του Συνδέσμου Ευελπίδων. Εκτόξευσε βαρείς χαρακτηρισμούς σύμφωνα με το infoserres, όπως "αλήτες", "¨κλέφτες" κ.α., ενώ νωρίτερα επιχείρησε να καλέσει και άλλους ομοϊδεάτες του μέσω κινητού, προκειμένου να "γιουχάρουν" τους δύο βουλευτές. Ενώ ο Θεόφιλος Λεονταρίδης απομακρύνθηκε εσπευσμένα χωρίς καμία αντίδραση, η Φωτεινή Αραμπατζή, ζήτησε επιτακτικά από τον Γραμματέα της Τ.Ο Σερρών να ανακαλέσει τους χαρακτηρισμούς του. "Μιλάς εκ του ασφαλούς γιατί είσαι βολεμένος στη βουλή" του δήλωσε η βουλευτής της Ν.Δ, για να της απαντήσει ευθαρσώς ... "Σιγά. Ένα χιλιάρικο παίρνω". Πηγή: www.lifo.gr
Ο κ. Μαρίνος έχει απόλυτο δίκιο . Όλα τα παραπάνω ευθύνονται και φτάσαμε να έχουμε 1,5 εκ. ανέργους και όχι η μνημονιακή πολιτική .
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την μνημονιακή πολιτική μπαίνει μια τάξη στη χώρα μας και κόβονται όλα τα κακά που περιγράφει το άρθρο του κ. Μαρίνου .
Μπάμπης το Παπαγαλάκι
Εδώ και πολλά χρόνια γνωστό φερέφωνο των κρατικοδίαιτων "επιχειρηματιών", της ληστρικής "ελεύθερης αγοράς" και της βαρβαρότητας που αυτή επιχειρεί να επιβάλει. Γνήσιος εκφραστής των συμφερόντων των οικονομικών γκάνγστερς και υπαλληλάκος της δυναστείας των Λαμπρακοψυχάρηδων, που παριστάνει τον τιμητή και κριτή των πάντων. Αποτελεί το άκρον άωτο του θράσους να μιλάει κάποιος που υπήρξε μέλος αυτού του διαπλεκόμενου γαλαζοπράσινου συρφετού που οδήγησε τη χώρα στα τάρταρα και κάποιοι άλλοι να αναπαράγουν τις σοφιστείες του.
ΑπάντησηΔιαγραφή