Ο Ανδρέας Μπάρκουλης είχε γεννηθεί στον Πειραιά το 1936. Σπούδασε υποκριτική και κατά την αποφοίτησή του χαρακτηρίστηκε εξαιρετικό ταλέντο. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1956 με τον «Κορυδαλλό» του Ζαν Ανούιγ ενώ έκανε την πρώτη κινηματογραφική του εμφάνιση με την έργο Μαρία Πενταγιώτισσα το 1957 και ειδικά μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70 δεν σταμάτησε λεπτό να παίζει στον κινηματογράφο.
Συνολικά πρωταγωνίστησε σε πάνω από 100 ταινίες, τόσο σε δραματικούς ρόλους, όπως στις ταινίες «Κοινωνία ώρα Μηδέν» (1966) , «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1967), αλλά και σε κωμικούς ρόλους, όπως στις ταινίες «Διακοπές στην Αίγινα» (1958), «Η Μουσίτσα»(1959), «Μην είδατε τον Παναή» (1962), «Το Δόλωμα» (1964), «Τζένη Τζένη» (1965), «Ησαΐα μη Χορεύεις» (1969), «Μια τρελή τρελή σαραντάρα» (1970) και η «Θεία μου η χίπισσα» (1970).
Υπήρξε ένας από τους γοητευτικότερους ζεν πρεμιέ της δεκαετίας του '60. Μια κοπέλα σε μια παρέλαση στο Καλλιμάρμαρο όταν τον είδε, φώναξε: «Κορίτσια, ο Μπάρκουλης». Η ατάκα έμεινε στο πέρασμα των χρόνων, μια και ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Μίμης Στεφανάκος, την έκανε σλόγκαν, αφού την έλεγε στο γήπεδο όταν ετοιμαζόταν να σουτάρει.
Ο ηθοποιός είχε κάνει τέσσερις γάμους. Ο πρώτος ήταν με την Αλέκα Στρατηγού και ο τελευταίος με την Μαίρη Μπάρκουλη, με την οποία απέκτησαν ένα γιο, τον Νικόλα.
