 |
| ΚΑΙ ΟΙ ΓΛΑΣΤΡΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΠΟΤΙΣΜΑ |
Αφορμή για το παρόν σχόλιο δεν είναι άλλη από την αξιέπαινη πρωτοβουλία του Σωματείου Εστίασης Σερρών. Με αίσθημα ευθύνης που, όπως φαίνεται, απουσιάζει εκκωφαντικά από τα δημοτικά έδρανα, ο πρόεδρος και τα μέλη του Σωματείου έκαναν το αυτονόητο: συγκέντρωσαν από τα καταστήματά τους το ποσό των 2.000 ευρώ και δώρισαν δύο σύγχρονα φίλτρα νερού αντίστροφης ώσμωσης στους κατοίκους του Λευκώνα και του Χριστός.
Δύο κοινότητες που, εν έτει 2025, είδαν το νερό τους να κρίνεται ακατάλληλο, με τον Δήμο να κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω αυξημένων τιμών ουρανίου.
Οι επαγγελματίες της εστίασης, με μια κίνηση υψηλού συμβολισμού, έδωσαν μια άμεση και πρακτική λύση. Παρέχουν πλέον καθαρό, πόσιμο νερό στους συνδημότες τους, αναλαμβάνοντας ένα κόστος που για τα οικονομικά δεδομένα ενός Δήμου θα έπρεπε να θεωρείται απλώς… ψίχουλα. Μια κίνηση που τους γεμίζει περηφάνια, και δικαίως.
Και κάπου εδώ, στο κάδρο της προσφοράς, εμφανίζονται οι εκπρόσωποι της επίσημης αρχής. Ο Αντιδήμαρχος Έργων (και πολλών άλλων, όπως μας πληροφορούν) κ. Παύλος Πουλιάκας και η Αντιδήμαρχος Οικονομικών, κ. Μαγδαληνή Μπάρμπα, στέκονται αγέρωχοι δίπλα στα μηχανήματα.
Η παρουσία τους, ομολογουμένως, προκαλεί απορίες που δύσκολα απαντώνται με όρους λογικής, αλλά βρίσκουν γόνιμο έδαφος στη σφαίρα του πολιτικού παραλόγου και της επικοινωνιακής καπηλείας.
Τι ακριβώς τίμησαν με την παρουσία τους οι δύο Αντιδήμαρχοι;
- Την παραδοχή της ανεπάρκειας του φορέα που εκπροσωπούν;
- Την “ευγενική παραχώρηση” του δημοτικού χώρου όπου τοποθετήθηκαν τα φίλτρα;
Αν ναι, τότε ο Δήμος Σερρών καινοτομεί, καθιερώνοντας τον ρόλο του “Δήμου-επαιτείας” που, αφού δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, κορδώνεται ως διεκπεραιωτής, περιμένοντας το χειροκρότημα για την αυτονόητη παροχή μιας… πρίζας και τεσσάρων τοίχων.